در هفته اي كه گذشت كماكان بيشتر اخبار و گزارش هاي صفحات انرژي مطبوعات، پيرامون عقد قرارداد يكصد ميليارد دلاري صادرات ال.ان.جي بين ايران و چين رقم خورد. قراردادي كه با احتساب شرايط بحراني پرونده هسته اي ايران سبب شد تا چين پيشاپيش به حامي اين پرونده در شوراي امنيت سازمان ملل متحد بدل شود و از اين روي چنانچه در گذشته نيز توسط اين راقم عنوان شد، قرارداد مذكور بيش ازآن كه از حيث گسترش روابط تجاري، در حوزه صنعت نفت و گاز كشور مطرح باشد، حركتي استراتژيك محسوب مي شود.در كنار آن اخبار منتشر شده اما بحث تشكيل پرونده در يكي از كشورهاي همسايه عليه شركت بازرگاني پتروشيمي ايران كمتر مورد توجه واقع شد.
نشريه ديلمي تايمز چاپ پاكستان گزارش داد كه كميته ملي تعرفه اين كشور به علت آن كه شركت بازرگاني پتروشيمي ايران محصول رزين پي.وي.سي خود را پايين تر از قيمت جهاني به پاكستان صادر مي كند محكوم به پرداخت ماليات 31 درصدي به مدت چهارماه است. كره جنوبي نيز طبق پرونده تشكيل شده در پاكستان موظف به پرداخت ماليات 18/40 درصدي شده كه ظاهراً مخالفتي در اين خصوص از سوي كره اي ها مطرح نشده است.
ماجرا از اين قرار بود كه شركت انگروآساهي به عنوان توليد كننده پي.وي سي در پاكستان نسبت به واردات اين محصول پايين تر از هزينه نهاده توليد كه سبب زيان به چرخه توليد و عرضه اين شركت شده بود شكايت به كميته تعرفه ملي بود و مسئولان امر نيز واكنش مناسبي را در اين باره اعمال كردند. واكنش پاكستاني ها البته به بروز مخالفت از سوي دولت ايران منجر شد و از اين روي خواستار تجديدنظر در حكم صادره شده است. اگرچه پاكستان براي محصولات پتروشيمي ايران بازار گسترده اي به شمار نمي رود و حتي از دست دادن اين مشتري ديوار به ديوار براي شركت ملي صنايع پتروشيمي از اهميت ويژه اي برخوردار نيست اما اين پرونده مي تواند درس خوبي براي دولتمردان كشور باشد.
اساس شكل گيري چنين پرونده اي در راستاي حمايت از توليدكننده داخلي است. زماني كه قرار باشد در داخل توليد محصولي با كيفيت مطلوب و استاندارد داشته باشيم به طور مسلم واردات زيرقيمت هاي منطقي به مشابه ضربه اي به سرمايه گذار صنعتي است. ايران در بخش صنايع نساجي و كيف و كفش نيز با ورود محصولات چيني مشابه، چنين تجربه تلخي را از سر گذراند. هم اكنون نيز با توليد پلي اتيلن در صنعت پتروشيمي دولتي ايران و برنامه خط لوله غرب كشور به منظور انتقال اتيلن به پنج مجتمع پتروشيمي در دست احداث براي توليد هرچه بيشتر پلي اتيلن و ديگر محصولات پتروشيمي، شاهد ورود اين محصول با قيمت نازل نسبت به توليد داخلي از عربستان سعودي هستيم. اظهارات رئيس بازاريابي صادرات پليمر شركت بازرگاني پتروشيمي نيز شاهد اين مدعي است. وي درگزارشي كه در خصوص اعمال ماليات 31 درصدي بر واردات محصول پي.وي.سي پاكستان از ايران در اين صفحه درج شد به صراحت عنوان كرد كه واردات پلي اتيلن عربستان سعودي به زيان صنعت پتروشيمي كشور است.
در نگاهي ديگر اقتصاد دولتي ايران، تاكنون اجازه خصوصي سازي را در معناي واقعي آن، براي سرمايه گذاران داخلي مهيا نساخته است و شايد تنها زماني كه بتوان از اين درد خوشحالي كرد در اين هنگام باشد. در شرايطي كه دولت براي توليدكننده داخلي دولتي خود (در بخش پتروشيمي) به تدبير نمي نشيند واي به آن روز كه توليد كننده ما هيچ ارتباطي به دولت نداشته باشد.
روزنامه جهان صنعت ؛ دوشنبه 18 آبان 1383
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر