گروهی از اقلیتهای جنسی در ایران، اول مرداد را به عنوان روز ملی اقلیتهای جنسی نامگذاری کردهاند.
این گروه که به دلیل مسایل امنیتی بدون ذکر نام اعضا خبر تشکیل خود را اعلام کرده است، اول مرداد را برای نخستینبار در تاریخ ایران به عنوان روز ملی اقلیتهای جنسی جشن گرفته است. گزارشها حاکی است که تعداد اعضای این گروه قابل توجه نیست اما در بیانیهای که منتشر شده، آمده است: «ما توانستیم در این روز، وجود و حضور آشکار و پویای خود را نشان داده و ظرفیتهای نادیده گرفته شده اقلیتهای جنسی برای همبستگی و ارادهی جمعی را نمایان کنیم.»
آنان از انگیزه خود در نامگذاری چنین روزی گفتهاند که: «ایدهی داشتن روز ملی اقلیتهای جنسی که از سوی جامعهی کوییر ایرانی پیشنهاد شده بود، سالها است به صورتهای مختلف مطرح و بحث شده است و امسال عدهای از ما به مرحلهای رسیدیم که با تجربیات و ذهنیتی که در این زمینه داشتیم دستبهکار شده و اقدامی را در این زمینه شروع کردیم.»(۱)
این تشکل بینام و نشان از اقلیتهای جنسی جامعه ایران در حالی اعلام موجودیت کرده که در داخل و خارج از کشور همه نگاهها متوجه مسایل سیاسی است و بررسی نقض حقوق بشر در ایران نیز به زندانیان سیاسی و مدنی معطوف شده است. آنان در بیانیهی خود آوردهاند: «درست همین امسال که این خاک و مردمانش چشم دنیا را نسبت به زیبایی حرکت خود خیره کرده است، ما همین امسال دستبهکار شدیم چراکه به تاخیر انداختن هر مسئله انسانی، به هر بهانهای به ضرر حقوق انسانی و رسیدن به شرایط برابر است. چراکه ما باور به این مسئله را ضروری میدانیم که رسیدن به فردایی بهتر، در گرو دیدن چشمانداز برابری و حقوق تمامی ما انسانها است.»
محمود احمدینژاد مهر سال ۱۳۸۶ در جمع دانشجویان دانشگاه کلمبیا گفته بود: «ما در کشورمان مانند کشور شما همجنسباز نداریم.» این گفته احمدینژاد در مقام رییس جمهوی دولت ایران و مدعو این دانشگاه آمریکایی سبب خندهی حضار شد.
احمدینژاد اما در آن همهمه تکرار و تاکید کرد که: «در کشور ما همجنسباز وجود ندارد.» (۲)
پیشتر از آن و تاکنون اما یکی دو کافه – رستوران در مناطق شمالی شهر تهران پاتوق اقلیتهای جنسی است. لااقل دو روز در هفته همانانی که از سوی مذهبیون و برخی عوام «همجنسباز» نامیده میشوند در این کافهها گرد هم میآیند .
در سالهای گذشته نیز بسیاری از جوانانی که اقلیت جنسی محسوب میشوند از کشورهای اروپایی تقاضای پناهندگی کردهاند و بنابر گزارشهای رسیده از ایران میل به خروج از کشور در میان آنانی که به هر دلیلی تاکنون به غرب نیامدهاند، قابل توجه است.
در نظام جمهوری اسلامی ایران، حکم همجنسگرایی برای مردان اعدام و برای زنان صد ضربه شلاق است. طبق ماده ۱۳۱ قانون مجازات اسلامی اگر زنی سه بار به جرم همجنسگرایی به حد محکوم شده باشد بار چهارم مجازاتش مرگ خواهد بود. (۳)
تاکنون هیچ نهادی اقدام به مستندسازی اعدامهای صورت گرفته در نظام جمهوری اسلامی بر اساس مجازات همجنسگرایی نکرده است. با این حال فعالان حقوق بشر بر این باورند که از بدو استقرار جمهوری اسلامی تاکنون بالغ بر چهار هزار نفر به این جرم اعدام شدهاند. (۴)
+ پی نوشت :
(1) کمیته گزارشگران حقوق بشر
(2) وبسایت الف
(3) قانون مجازات اسلامی، چاپ اول سال 1371
(4) بی بی سی
++ این گزارش در رادیو کوچه منتشر شد .
۱ نظر:
گروه خاصی در کار نبوده که اسم اعلام کند. افراد بسیار زیادی در تصمیم گیری برای انتخاب این روز نقش داشته اند که بعضا به صوزت شخصی یا گروهی فعالیت در زمینه مسائل اقلیت های جنسی به صورت جداگانه انجام می دادند و می دهند و هرگز قرار نیست گروه خاصی مالکیت یا مسئولیت اداره این روز را بر عهده بگیرد. این بیانیه هم یکی از بیانیه هایی بوده که در این روز بیرون آمده و افراد و گروه های جداگانه دیگری هم بیانیه های خود را داده اند و هیچ گونه تمرکز گرایی و مرجعیت در این حرکت وجود ندارد
ارسال یک نظر