انتخابات آزاد فرا می رسد

 دست کم ۹ تن از بهترین روزنامه نگارانِ مجرب و حرفه ای ایران، روز یکشنبه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. هیچ دلیل منطقی و قانونی برای این بازداشت‌ها وجود ندارد و این برخورد امنیتی فقط به خیال واهی گرفتن زهرچشم است در آستانه انتخابات ریاست جمهوری.

آنقدر فضا را امنیتی کرده‌اند که با وجود گذشت سه سال و نیم از کودتای خونین خرداد، هنوز نه تنها رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران در حصرخانگی به سر می‌برند و چهره‌های اصلاح طلب زندانی‌اند و شماری از روزنامه نگاران به جرم نوشتن پشت میله‌های اوین و رجایی شهر محبوس اند بلکه روزنامه‌های بامداد دوشنبه نیز جرات نکردند خبر موج تازه برخورد با اهل خبر و نظر را منعکس کنند.

اگر گاوبندی قوه قضاییه و وزارت اطلاعات نیست پس چیست که پس از حرف های سخنگوی سابقا اطلاعاتی قوه عدلیه، چماق ها سیقل داده می شود. شرم آور است که ایران نمی تواند تحمل کند که همسایه اش، ترکیه رتبه نخست شمار زندانیان اهل قلم را داشته باشد.

 گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام

و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهایتان زخم دار است
با ریشه چه می کنید؟
گیرم که بر سر این باغ بنشسته در کمین پرنده اید
پرواز را علامت ممنوع می زنید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟
گیرم که می کشید
گیرم که می برید
گیرم که می زنید
با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟