۱۳۹۰ اسفند ۲, سه‌شنبه

گیرنده: ناشناس



سلام. پیامت ساده بود، موجز و پر مهر. سوغات تو از آن سرزمین بلازده، ترانه بود و این کم نیست. می‌دانم کم نیست فروخوردن بغض وقتی که می‌دانی گذشته‌ها خیلی وقت است گذشته.

خوش باش اما که نوستالژی با توست در دنیایی که خاطرات هم کم کم فیس بوکی می‌شوند. خوش بخوان ترانه زیر لب که روزگاری را زیستی که دوستش داری. مهم نیست برایم کیستی از آن بابت که با همه کاستی‌هایم گویی می‌توانم بی‌آنکه به خاطرات شیرین آن دوران ربطی داشته باشم دلی را به شعله‌ای زنده مانده در یاد گرم کنم. مهم است برایم کیستی از آن رو که حتما با هم فصلی را زیسته‌ایم چون به یادت مانده‌ام. کاش خوب بوده باشم. کاش همیشه خوب بمانی.

هیچ نظری موجود نیست: