وقتی که اعضای انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران خود را برای مجمع عمومی آماده میکردند تا اساسنامه را به اتفاق آرا اصلاح کنند، خبر نداشتند که قاضی «سعید مرتضوی» دادستان تهران، حکم به تعطیلی خانه روزنامهنگاران داده است.
یک سال پیش، پنج مامور با در دست داشتن حکم این قاضی نام آشنا برای اهالی مطبوعات، شبانه به ساختمان انجمن صنفی در تهران وارد شده و در حالی که یکی از آنان از داخل ساختمان فیلمبرداری میکرد، بر در ساختمان مهر و موم زدند.
ساعت ۲۱ و ۱۵ دقیقه شب برای پلمب ساختمانی که از سال ۱۳۷۶ خانه روزنامهنگاران بود و محل تجمع گهگاهی و شنیدن صدایشان که چیزی جز حقوق صنفی خود را برای بقای کار اطلاعرسانی طلب نمیکردند، بهترین وقت تشخیص داده شده بود تا مبادا مقاومتی صورت گیرد و مانعی تراشیده شود .
شب پیش از برگزاری مجمع عمومی، فعالیت انجمن تا اطلاع ثانوی ممنوع اعلام شد و ساعت یازده روز بعد- پانزدهم مرداد ۱۳۸۸- بسیاری از اعضای انجمن با در پلمب شده روبهرو شدند .
یک ماه پیش از این رویداد، قرار شد تا انجمن نشستی در اعتراض به هر چه تنگتر شدن فضای اطلاعرسانی برگزار کند اما تنها ۲۴ ساعت مانده به این برنامه دبیرخانه انجمن صنفی روزنامهنگاران مجبور شد تا به دستور دستگاه امنیتی، نشست را منتفی اعلام کند.
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران تنها تشکل فراگیر مطبوعاتی در ایران بود. انجمنی که با بهرهگیری از باز شدن نسبی فضای سیاسی و اجتماعی در پی دوم خرداد ۷۶، تاسیس و فراز و نشیبهای بسیاری را از سر گذرانده بود. با آنکه مدیران و اعضای مطبوعات حکومتی به ایجاد انجمنهایی در ظاهر مشابه اقدام کردند اما سندیکای روزنامهنگاران پس از انقلاب ۵۷ در ایران، همان انجمن صنفی روزنامهنگاران بود که عضویت فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران را داشت و سازمان بینالمللی کار نیز به رسمیتش میشناخت .
فعالیت انجمن صنفی روزنامهنگاران که به عنوان یک نهاد صنفی در تمام استانهای کشور عضو داشت به حال تعلیق درآمده است و دبیر انجمن، «بدرالسادات مفیدی» نیز ۱۶۱ روز را در بازداشت گذراند ولی هیچ مقام دولتی یا مسوول در قوهی قضاییه حاضر به پاسخگویی به این عملکرد فراقانونی نیست .
طنز تلخ هم آنکه به تازگی «سید محمد حسینی»، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته است که به مناسبت ۱۷ مرداد یعنی روز خبرنگار، اخباری از امکانات رفاهی در نظر گرفته شده برای خبرنگاران را به اطلاع خواهد رساند.
وزارت فرهنگ و ارشاد از سال گذشته برنامههایی نظیر در دست گرفتن صدور کارت صنفی و نیز عرضه سهام عدالت برای خبرنگاران را در دستور کار قرار داده است. اکنون اما تعدادی از روزنامهنگاران با سابقه از جمله «عبدالرضا تاجیک»، «احمد زید آبادی»، «عیسا سحرخیز»، «مسعود باستانی»، «کیوان صمیمی»، «جواد ماهزاده» و «بهمن احمدی امویی» به زندان افکنده شدهاند.
سازمان گزارشگران بدون مرز اعلام کرده است که ایران از نظر رعایت آزادی مطبوعات در سال ۲۰۰۸ میلادی رتبه ١۶۶ را در میان ١٧٣ کشور جهان به خود اختصاص داده بود اما اینک برابر با تازهترین گزارش که مربوط به سال ۲۰۰۹ میلادی است ایران به دروازه سه کشور جهنمی برای آزادی مطبوعات یعنی ترکمنستان در رده ١٧٣، کره شمالی و اریتره در رده ١٧۴ رسیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر