یاس وارهی پریسای من
تو را چگونه سرودن باید
که عشق را
از میان هفتاد و دو ملت
در دستهایت
مومنانه
چنان امانتی از اساطیر
به سلامت گذراندی ...
تو را چگونه سرودن باید
که عشق را
زیر سنگ باران تنهایی
از هفت خان زیستن
به جشنواره ی هستی آوردهای
تو را به سخن
تو را به واژه
تو را به سطر سطر شعرهای جهان
سوگند
تو سرودنی نیستی
به تماشایت مرا مجال باید ...
+ منتشر شده در ایران امروز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر