۱۳۸۹ مرداد ۱۸, دوشنبه

هدی صابر و پرونده زاهدان



هدی صابر را به عنوان یکی از اعضای شورای فعالان ملی – مذهبی می شناسند ، این در حالی است که کنشگری سیاسی بیانگر تمام ابعاد شخصیتش نیست . نامه سرگشاده ی فیروزه خواهرش نشان دیگری از فعالیت های وی دارد.

او که سال ها پژوهشگری را به عنوان حرفه برگزیده بود از صنعت نفت تا ورزش باستانی ایران را موضوع تحقیق قرارداد . یکی از ماندگارترین آثار صابر که با همکاری فیلمساز مشهورسینمای مستند ایران ابراهیم مختاری نوشته و منتشر شده است کتابی است با نام " میراث پهلوانی " . این پژوهش 547 صفحه ای را سازمان میراث فرهنگی درسال 1380 منتشر کرد و با استقبال فراوانی رو به رو شد .
صابر سال 1338 در پایتخت به دنیا آمد . سال انقلاب به دانشگاه وارد شد اما با تعطیلی دانشگاه ها در پی انقلاب فرهنگی تحصیل اش در رشته اقتصاد تا 1365 در دانشگاه علامه طباطبایی به طول انجامید. صابر گرچه اقتصاد خواند و پژوهش هایی در صنایع داشت اما هرگز نامش به عنوان کارشناس صنعت یا اقتصاد مطرح نشد .


وی درباره صنعت خودرو ، ورزش زنان و حتی فوتبال نیز پژوهش دارد این همه اما به نظر می رسد که از نگاه جوانان جامعه ایران پنهان مانده است . شاید عضویت صابر در هیات تحریریه ماهنامه " ایران فردا " سبب شهرت و انتقال دیدگاه های سیاسی اش شد و بازداشت بهمن سال 1379 نیز نقش او را به عنوان یک فعال سیاسی در اذهان تثبت کرد .
صابر تا اسفند 1380 زندانی بود و یک بار دیگر دو سال بعد سه ماه در بند 325 سپاه در اوین افکنده شد . سال 1383 با اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل 10 سال حبس محکوم شد ، دادگاه تجدید نظر آن را به پنج سال و نیم کاست اما چه سود که شمشیر داموکلس بازگشت به زندان را همواره بر بالای سر حس می کرد .
این پایان صدور احکام قضایی نبود که در مرداد 1385 نیز شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران حکم محکومیت 8 ماه حبس تعزیری هدی صابر و تقی رحمانی از دیگر اعضای شورای فعالان ملی – مذهبی را به اتهام معاونت درتشکیل NGO تایید کرد .
وی در راستای اندیشه مذهبی اش که امتداد خط فکری علی شریعتی و به عبارتی نواندیشی دینی است از شهریور 1387 تا خرداد 1389 سلسله سخنرانی هایی زیر عنوان " باب بگشا " را سه شنبه هر هفته در حسینه ارشاد برگزار کرد.

شنبه دوم مرداد امسال ، ساعت پنج و سی دقیقه بعد از ظهر اما اتفاقی که روی داد سبب شد تا باز نام صابر بر زبان ها افتد . صابر توسط ماموران امنیتی ربوده شد .
این اتفاقی است که پیش تر برای منصور اسانلو روی داده بود و زنگ خطر تکرار حوادث پاییز 77 را در گوش ها به صدا در آورده بود . خانواده مطلع بودند که پس از 10 سال از صدور حکم حبس ، دستگاه امنیتی فرمان اجرای حکم را به قوه قضاییه صادر کرده است اما ربایش را باور نداشتند . سوم خرداد و باز اوایل تیرماه صابر برای اجرای حکم به صورت تلفنی احضار شد اما محمد شریف یکی وکلای سرشناس زندانیان سیاسی از دادگاه احضاریه کتبی تقاضا کرد . صابر در حالی ناپدید شده بود که روز 23 تیر سه مامور به محل کارش مراجعه کرده بودند .
پس از چهار روز او اجازه یافت که با تماس تلفنی خبر دهد ، گمان ها درست بوده و در اوین محبوس است.
در تماس کوتاه صابر به خانواده اش اطلاع می دهد که تحت بازجویی است . از این روی موضوع احضارها نه اجرای حکمی که 10 سال پیش صادر شده بود بلکه بررسی اتهاماتی تازه است . صابر که پس از انتخابات سال گذشته نیز چنان بسیاری دیگر از چهره های سیاسی بیرون از حاکمیت ، مدتی را در بازداشت گذرانده بود حالا با پرونده ای به نام " پروژه زاهدان " رو به روست .
همین ربایش و بازجویی اما ناخواسته از سوی دستگاه امنیتی و قضایی سبب شد تا بخش دیگری از شخصیت فکری و اجتماعی صابر برای عموم روشن شود . پس از دو هفته از بازداشتی که به گفته کارشناسان حقوقی ایران ، غیرقانونی است خواهر وی نامه ای سرگشاده منتشر کرده است . در این نامه می خوانیم :

" آنان می دانند که پروژه زاهدان ، پروژه های توسعه مهارت های پایه و توانمندسازی ونیز تشکیل گروههای کارآفرین و آموزش بانک پذیری حدود 1000 جوان در مناطق حاشیه نشین بسیار محروم زاهدان است که با مدیریت تو انجام می شود. می دانند که هدف اش آماده سازی جوانان برای ورود به بازار کار و یافتن شغل مناسب و یا کسب وکاری جدید در مسیر خوداشتغالی و کارآفرینی در 22 رشته است. می دانند که برای اجرای این پروژه بیش از یک سال است که تلاش می کنی تا در مردم حاشیه نشین فقیر، بی اعتماد به دیگران و نا امید از کار و زندگی در خور انسان، انگیزه یادگیری و باور به کار و کوشش و برون رفت از رکود و سکون و محرومیت را زنده کنی. نیک می دانند پروژه ای است که به درخواست یکی از وزارتخانه ها با شرکتی که تو مدیریت آن را به عهده داری ، قرارداد شده است. "
جای دیگری از این نامه سرگشاده آمده است :
" دیدیم چقدر حساس بودی که مبادا بر آنان منتی گذاشته شود و یا متحمل بی مهری و بی احترامی شوند. از مدیران آموزشگاهها خواستی که با همه این مهارت آموزان محروم حاشیه نشین هم چون مهارت آموزان شهری رفتار شودو شخصیت آنان محترم شمرده شود. مباد که شهروند درجه دو تلقی شوند.حتی در تلفن سه دقیقه ای از اوین پس از سلام و اینکه کجایی بلافاصله سفارش مراقبت از حسن اجرای پروژه را کردی. به راستی وقتی گوشه هایی از این پروژه را در کلام برای آنان گفتی و یا در برگه های بازجویی قلم زدی، شرم شان نیامد؟ "
سطور پایانی نامه هم قابل تامل است که خواهر نوشته است :
" بانک جهانی پروژه های محدود تر و کوچک تر از این پروژه را همواره مستند می کند و به عنوان مدل توانمندسازی حاشیه نشینان و نمونه های موفق کارآفرینی و توسعه کسب و کارهای کوچک منتشر می کند و در اختیار دولت ها قرار می دهد. دولت هایی هم چون بنگلادش، هند، اندونزی و بولیوی مشابه این مدل را به مثابه افتخارات خود قلمداد می کنند. هدای عزیز ؛ دریغ و درد که برای چنین افتخاراتی در ایران باید بازجویی پس دهی، به بند کشیده شوی و هنوز هم ندانی این همه برای چیست؟ ما نیز هنوز ندانیم به چه اتهام در بندی. خداوند همیشه یارت و اینبار قدردانت ؛ خواهرت ، فیروزه "

+ فایل صوتی
++ این نوشتار برای رادیو کوچه تهیه شد .

هیچ نظری موجود نیست: