تحریم های بین المللی به نفع جنبش ایران است

کافه کوچه – گفتگو با رضا ناصحی

رضا ناصحی ، تحلیلگر سیاسی و فعال حقوق بشر مقیم پاریس ، میهمان امروز کافه کوچه است . با وی درباره تحریم های بین المللی علیه جمهوری اسلامی ایران سخن گفته ایم .
ناصحی بر این باور است که تحریم ها ، به جنبش سبز یاری می رساند و در نهایت باید از فروش نفت ایران جلوگیری شود .

+ پس از گذشت بیش از یک از جنبش سبز ، می بینیم که تحریم ها و تنش های بین المللی علیه جمهوری اسلامی افزایش است . آیا از نظر شما ارتباطی میان این دو مقوله وجود دارد یا خیر ؟

نمی توان در سیاست فاکتور های مختلف را نادیده گرفت . به طور طبیعی فضای بین المللی در سیاست داخلی تاثیر گذار است و همین طور نحوه ی سیاست گذاری داخلی بر تنش های بین المللی تاثیر گذار است . به نظرم فشارهای بین المللی بدون در نظر گرفتن نوع آن ؛ به بنیان گرفتن جنبش داخل کشور و حتی ایجاد نوعی حریم امنیتی برای رهبران جنبش کمک می کند .

+ اما می دانید که رهبران جنبش سبز با تحریم های بین المللی مخالف اند . چه طور تحریم ها کمک کننده جنبش است ؟

یکی از مشکلاتی که ما در تحلیل سخنان رهبران جنبش سبز داریم آن است که لابه لای خطوط در متن را نمی خوانیم . ما باید ناگفته ها را در مجموع در نظر بگیریم . آقایان موسوی و کروبی مانند هر کس دیگری در ایران صراحت لهجه لازم را ندارند و ما الزاما نمی دانیم که آیا همه آنچه را که فکر می کنند را می گویند یا نه ؟ .
این درست است که گفته هایشان بر اساس تفکرشان است اما ناگفته هایی هم در افکارشان وجود دارد . من اخیرا دیدم که آقای موسوی درباره کشتار 67 گفته اند که محذوریت دارند .
من این محذوریت را درک می کنم و می دانم که بر اساس فضای داخلی کشور است . برای مثال درمورد ماجراجویی اتمی ایران ، رهبران به صراحت سخن نگفته اند و به نظرم یکی از نقاط ضعف فعالان و رهبران این جنبش است . اصل و اساس تنش های بین المللی همین ماجراجویی اتمی است اما دراین باره سخن نمی گویند یا به صراحت سخن نمی گویند . ما دقیقا مواضع آقایان موسوی و کروبی را نمی دانیم .

+ یعنی فکر می کنید درباره تحریم های بین المللی آنچه را که تاکنون رهبران جنبش سبز گفته اند شفاف نبوده است ؟ می توانم اینگونه از سخن شما برداشت کنم که " ممکن است " آنان حتی با این تحریم ها موافق باشند ؟

من نمی دانم که ممکن است موافق باشند یا نه . اما می توانم حدس بزنم که این فشارها در مجموع به جنبش داخل ایران کمک خواهد کرد .

+ این کمک چگونه است ؟ در حالی که اکثریت تحلیلگران بر این مساله اتفاق نظر دارند که تحریم های بین المللی تشنج بیشتری را ایجاد خواهد کرد و بازی را از دست نیروهای اصلاح طلب درون کشور می گیرد ؟

من با این تحلیل ها موافق نیستم . حسی را در سطح جنبش ایران می بینیم که آنانی که تحریم کننده نبوده اند مورد حمله در شعارها قرار می گیرند و تحریم کنندگان هرگز هدف واقع نمی شوند . من از این نتیجه می گیرم که مردم ترجیح می دهند تحریم ها بیشتر شود . در ایران سنج افکار عمومی میسر نیست و نمی دانیم که دقیقا مردم چه می خواهند اما از یک سری تجارب می توانیم کمک کنیم .
از تجارب کشورهایی سرکشی و یاغی گری هایی داشته اند در برابر قوانین بین المللی و در نهایت تحریم آنان موثر بوده است. آفریقای جنوبی و اروپای شرقی نمونه است . کوتاه کردن دست جمهوری اسلامی از جامع بین المللی و در ارسال اسلحه و کمک مالی در منطقه از نتایج فشارهاست . هر چه بیشتر جمهوری اسلامی زیر فشار قرار گیرد فضا برای فعالیت های مردمی بازتر می شود .
من هم موافق نیستم که مواد غذایی یا نیازهای ضروری مردم تحریم شود و خوشبختانه تا امروز هم این موارد در نظر تحریم کنندگان نبوده است ولی بالاخره باید راهی یافت برای جلوگیری از ماجراجویی های رژیم اسلامی در منطقه و سطح جهانی . یا باید فشارهای دیپلماتیک و تحریم ها را در نظر داشت یا جنگ ؛ چراکه راه دیگری وجود ندارد . تاکنون جمهوری اسلامی وقت کشی کرده است و هرگز حاضر نیست به صورت عملی قطعنامه های سازمان ملل را بپذیرد . بنابراین مقابله با این سرکشی ها و ماجراجویی ها راه دیگری ندارد اگر شما راه دیگری می شناسید بگویید .

+ امروز چهار قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه جهوری اسلامی صادر شده است . تحریم های یکجانبه نیز وجود دارد. آیا به نظر شما این فشارهای بین المللی تاکنون موفق بوده اند ؟

اکنون زود است که اثرات تحریم ها را بررسی کنیم . به نظرم باید تحریم ها تشدید شوند . به ویژه درباره جلوگیری از فروش نفت ایران ، چرا که مهمترین منبع درآمد دولت و ابزار سرکوب همین درآمد نفت است . تا وقتی که پول نفت و نیروی مسلح وجود دارد ، می توان سال ها حکومت کرد .
من معتقدم که تحریم ها باید به جلوگیری از فروش نفت ایران کشیده شود . البته به نظرم تاکنون تحریم ها اثرات خود را داشته است . انزوای ایران در روابط بین المللی گویای این امر است . برزیل با آنهمه باج سبیل به سوی تحریم کنندگان آمد و ترکیه هم با کاستن از صادرات بنزین به ایران اولین گام را برداشت . این ها در مجموع دست حکومت را در مانور و تحرکات خود کوتاه می کند .
هر قدر که رژیم دستش از منابع نفت کوتاه تر شود ، جنبش مردم منفعت بیشتر خواهد برد . ما به سرعت این دو معادله را نمی توانیم با هم درنظر بگیریم اما به مرور زمان ،اثرات مشخص می شود ، کمااینکه با مروری بر نشریات اقتصادی داخل ایران ، اثر تحریم ها را می توان به وضوح متوجه شد .

+ فایل صوتی
++ این گفتگو در رادیو کوچه  منتشر شد .