«ایام شادمانی است و باید مفتخر بود به این ایام که به یمن فضای باز اطلاع رسانی، ملت از همه احوال روز گار وطن خود باخبر است و بی هراس از این‌که دیوار، موش دارد و موش هم گوش، از راز پشت پرده دنیای ورزش تا قراردادهای نفت، این ثروت ملی، آگاه است و به وقت بزنگاه خبردار می‌شود از بذل و بخشش‌های بی‌حساب و کتاب آن هم به مردمانی نه از اهل این اب و خاک تا قصه جنگ و تحریم‌های تحمیل شده‌ای که هر روز از سوی دوست و دشمن یکی پس از دیگری از راه می‌رسند و بلاخره این‌که باید مفتخر باشیم که در هیچ سلول تنگ و خوف‌ناکی، اهل قبیله خبر، در اسارت نیست تا مادران و همسران و فرزندانشان در پشت حصارهای آن چشم انتظار آزادی آن‌ها باشند. آری، ما مفتخریم به داشتن چنین روزی و جشن خواهیم گرفت روز خبرنگار را.»
این چند سطری از یادداشت بیژن صف‌سری روزنامه‌نگار ایرانی در وبلاگ شخصی‌اش است. نمی‌شد کافه تلخ امروز را تنها نوشید و چشم بر این سطور بست که نویسنده‌اش درد آشنای صنف روزنامه‌نگاران است.
در آستانه هفدهم مرداد، روزی که از سوی شورای فرهنگ عمومی به نام خبرنگار رقم خرده است، در کافه کوچه تقویم ورق زده‌ایم. هفدهم مرداد مصادف با روزی که در سال ۱۳۷۷ خورشیدی طالبان در مزار شریف به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران یورش برد و محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی به همراه دیپلمات‌های ایرانی کشته شد سال‌هاست که خبرنگاران به هم تبریک گفته اند .
محمود صارمی که هفده ما نیز به عنوان بسیجی در جنگ با عراق حضور داشت ۲۶ دی ۱۳۷۵ به عنوان مسوول دفتر خبرگزاری ایرنا در افغانستان منصوب شد.
در پی سقوط مزار شریف و استیلای طالبان و از آن پس کشته شدن صارمی، جمهوری اسلامی وی را نماد خبرنگار ایرانی معرفی کرد. اما مجالی نبود که پرسیده شود، خبرنگار برون مرزی خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی کجا و خبرنگار روزنامه‌های توقیفی کجا؟ از توقیف فله‌ای روزنامه‌های حامی اصلاحات عبور کردیم و به سال هشتاد و چهار رسیدیم.
ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد به گمانی پایان و مرگ اصلاحات در ایران بود و کمر همت به قتل جراید محکم‌تر. خزان اطلاع رسانی مکتوب پر رنگ‌تر شد و باز هم روز هفدهم مرداد را تبریک گفتیم.
علی فرحبخش هم‌کار روزنامه‌های نوروز و سرمایه را در سال ۱۳۸۵ بازداشت کردند و یازده ماه زندانی بود ، نادر کریمی‌جونی هم‌کار روزنامه‌های جهان صنعت، سیاست روز و ماه‌نامه گزارش را آذر ۱۳۷۸ بازداشت کردند و ماه‌ها به سلول انفرادی افکندند و حکم به حبس ده ساله دادند ، باز هم هفده مرداد را تبریک گفتیم .
حالا عبدالرضا تاجیک هم‌کار روزنامه‌های شرق، اعتماد و کارگزاران که برای سومین بار پس از انتخابات سال گذشته بازداشت و روانه اوین شده است خبر از «هتک حرمت » خود می دهد و عدنان حسن پور سردبیر هفته نامه آسو، محمد داوری سردبیر سحام نیوز، ابراهیم رشیدی هم‌کار ماه‌نامه بایرام و هفته نامه توقیف شده نوید آذربایجان، احمد زیدآبادی هم‌کار روزنامه‌های شرق، هم‌میهن و هفته‌نامه شهروند امروز، عیسا سحرخیز از بنیان‌گذاران انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران، کیوان صمیمی مدیر مسوول ماه‌نامه نامه و محمد صدیق کبودوند سردبیر نشریه محلی پیام مردم پشت میله‌های زندان گرفتارند.
آیا باز هم هفده مرداد را تبریک می‌گوییم؟
روزگاری است که زندان، خانه روزنامه‌نگار است و متهمانی چون جواد ماه‌زاده هم‌کار روزنامه اعتماد ملی، علی ملیحی هم‌کار روزنامه‌های شرق، اعتماد و هفته‌نامه‌های شهروند امروز و ایراندخت و مسعود باستانی هم‌کار روزنامه‌های شرق و جمهوریت و کارگزاران در بند بسیارند.
اسامی که اشاره شد اما تنها تعدادی است از فهرست روزنامه نگارانی که پس از انتخابات سال گذشته زندانی شده‌اند. یاد کردن از تمامی روزنامه نگارانی که بازداشت شده و با قید وثیقه آزادند نیز این فهرست را چنان طولانی می‌کند که فرصتش نیست اما در برابر آن انجمن صنفی در و پیکر پلمپ شده و این طومار رنج‌دیدگان کار اطلاع رسانی آیا هنوز هم هفده مرداد روزخبرنگار است؟ .
در تازه‌ترین گزارش کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران ( CPJ ) می‌خوانیم که یک‌سال گذشته حداقل ۲۹ خبرنگار و عکاس مطبوعاتی ایرانی مجبور به خروج از مرزهای کشور خود شده‌اند.
این گزارش بیانگر آن است که پس از ایران، سومالی با ۱۶ خبرنگار تبعیدی و اتیوپی با ۱۵ خبرنگار تبعیدی در رده‌های دوم و سوم جدول کشورهای صاحب خبرنگاران گریزان از وطن قرار دارند. این هم البته رکوردی است برای آزاد ترین کشور جهان.
این گزارش بیانگر آن است که پس از ایران، سومالی با ۱۶ خبرنگار تبعیدی و اتیوپی با ۱۵ خبرنگار تبعیدی در رده‌های دوم و سوم جدول کشورهای صاحب خبرنگاران گریزان از وطن قرار دارند. این هم البته رکوردی است برای آزاد ترین کشور جهان.
کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران در گزارش سال گذشته میلادی خود هم باز به سرکوب شدید روزنامه‌نگاران در ایران در این سال اشاره کرده و ایران را بعد از چین بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران خوانده است. به نظر می‌رسد با عزم موجود، این رکورد هم توسط ایران شکسته شود. ما اما باز هم روزخبرنگار را تبریک می‌گوییم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر